پرانتز
بیست و سه: نظر مخاطب‌ها
کتاب «بیست و سه» نوشته رضا قرالو، نویسنده و کارشناس بازی‌های کامپیوتری، توسط انتشارات پیدایش منتشر شد. در دور اول جایزه ادبی پرانتز، این کتاب توانست در بخش کتاب جوان، تندیس بهترین کتاب را بگیرد. این کتاب داستان پاشا را روایت می‌کند و رخدادهای غیرمعمولی که برای او پیش می‌آید را دنبال می‌کند. پسری سیزده‌ساله و لاغراندام. او علاقه زیادی به فیلم‌های علمی‌تخیلی و مطالعه موضوعاتی همچون مثلث برمودا، پدیده‌های عجیب و غریب و بشقاب‌پرنده‌ها دارد و مجموعه‌ای از مجله‌های دانستنی‌ها را هم می‌خواند. این علاقه‌ها او را به دنیای تخیل و کشف ناشناخته‌ها می‌کشاند و او چیزهایی را می‌بیند که برای بسیاری از بچه‌ها شاید عجیب و حتی ترسناک به نظر برسند، اما برای پاشا منبعی از هیجان و اشتیاق هستند.
خورشید که غروب کرد و صدای اذان بلند شد، به درختزار پر از درختان زبان‌گنجشک رسیده بودند. درختزار یک محوطه‌ی مستطیلی یک هکتاری بود که در کنارش یک محوطه‌ی خاکی قرار داشت که بعد از تپه‌ای خیلی کم‌ارتفاع به یک خیابان ختم می‌شد؛ خیابانی فرعی که صد متری طول داشت و پیچ می‌خورد به سمت یک خیابان دیگر. این خیابان هم از کنار یک منبع آب غول‌پیکر سفیدرنگ می‌گذشت و به جایی می‌رسید که به آن بهداری می‌گفتند و در واقع بیمارستان دوم و خلوت پایگاه بود. کمی بین درختان و کرت‌ها را گشتند و در جایی وسط درختزار، جایی هموار پیدا کردند که چهار درخت با تنه‌های قطور وجود داشت. تصمیم گرفتند آلونک چوبی را اطراف این درخت‌ها درست کنند و تنه‌ها حکم ستون‌های خانه را داشته باشند. با چوب روی زمین خط کشیدند و محوطه‌ی خانه را معلوم کردند. بعد هم درخت‌های ستون را با بستن تکه‌پارچه‌ای که لای کرت‌ها پیدا کرده بودند علامت زدند. -بیست و سه، رضا قرالو
نظرات مختلفی درباره این کتاب در گودریدز و بهخوان نوشته شده‌اند و تعدادی هم از طرف اعضای آکادمی به دست ما رسیده‌اند. در اینجا نگاهی می‌کنیم به بخشی از نظرات کاربران درباره کتاب بیست و سه می‌اندازیم:
سعید سلیمانی، مخاطب ادبیات ژانری، گفته است: «داستان بیست و سه، به زیبایی برازنده ژانر فانتزی و زیرژانر یانگ‌ادالت است. تمام عناصر ژانری در ماهیت داستان نهفته و در تار و پود داستان و دنیای آن بافته شده است. شخصیت‌های داستانی به خوبی در روند داستان و دنیای آن، پرداخت شده و ماجرایی هیجان‌انگیز و دلنشین را به پیش می‌برند. مهمترین نقطه‌قوت بیست و سه، این است که پیکره متن، چه در باب ادبیات نگارش و چه در باب لحن روایت، به شکل مطلوبی منسجم است. این انسجام و یکپارچگی متن، بیش از هرچیز خوانش را برای مخاطب دلنشین می‌نماید. داستان از پیچ و تاب‌های مناسب و هیجان‌انگیزی برخوردار است و خواننده را به دنبال خود و برای رویارویی با شگفتی‌های خود می‌کشد. تنها نقطه ضعفی که بتوان از آن نام برد، این است که گاهی، برخی جملات طولی بیش از حد معمول می‌گیرند که البته این موضوع آنقدر در بدنه کتاب کم و انگشت‌شمار است که می‌توان از آن نیز چشم پوشی کرد.»
ملیحه هادوی، مخاطب ادبیات ژانری، درباره بیست و سه می‌گوید: «روایت و قصه عالیه. نگاه قصه و راوي، بازیگوشی‌های یک پسربچه، جزییات و رفت و برگشت‌هایی که به موقع متن رو از کسل کنندگی نجات میده، ویژگی‌های خوب قصه هستند. قصه واقعا یه جاهایی میتونه شما رو غافلگیر کنه یا حتی بترسونه و این چیز کمی نیست. کاراکترها زیاد هستند ولی سعی شده هر کدوم ویژگی‌های خاص داشته باشند، همین پر کاراکتر بودن باعث میشه که دیالوگ‌نویسی هم سخت بشه، ولی نویسنده از پس این کار هم خوب برمیاد. با اینکه قصه بعضی توضیحات فنی اضافه داره، مثل ایده پارالل، جهان‌های موازي یا ایده تکراری جهان آلفایی که وجود داره و همه چیز در اون قبلا امتحان شده، با این وجود خود قصه انقدر جذاب هست که آدم دوست داشته باشه ادامه‌اش بده. توییست آخر با اینکه قابل حدس بود اما باز هم جذابیت خودش رو داشت و از طرف دیگه نویسنده با اشاره به جزییاتی دیگه شما رو وادار میکنه که منتظر جلد بعدی مجموعه هم باشید. در کل قصه و نوع روایت بسیار جذاب و خواندنش لذت‌بخش بود.»
دیبا روشن در گودریدز نوشته است: «رمان بیست و سه، رمان فانتزی-تخیلی است که توسط رضا قرالو نوشته شده است. داستان درباره زندگی نوجوانی خیالاتی و سربه زیر به نام پاشا را روایت می‌کند. او ساکن بلوک ۲۳ در پایگاه هوایی تبریز است و دو برادر کوچک‌تر از خود دارد. روزی او اتفاق عجیبی می‌بیند و درگیر ماجراهای عجیبی می‌شود و این اتفاقات واقعی که در اطرافش درحال رخ دادن است، او را گیج و درمانده می‌کند. پاشا در ابتدا می‌ترسد که این رخدادهای عجیب را برای دوستانش تعریف بکند، چون هیچ‌کس باور نمی‌کرد؛ ولی ماجراها به قدری جدی و تاریک می‌شوند که سرانجام تعدادی از دوستانش او را باور می‌کنند و به کشف حقیقت می‌پردازند. تصمیمی که پای او و دوستانش را به جهانی تاریک و مرموز باز و واقعیت هولناکی را برای‌شان آشکار می‌کند.»
فرید سلیمانی، نویسنده فانتزی، در گودریدز گفته است: «مهمترین نکته این کتاب برای من حس نوستالژی بود. تمام خاطرات کودکی، بازی‌ها و ماجراجویی‌ها در محوطه خانه‌های سازمانی ارتش، حس غریب و هیجان‌انگیز دنیای ناشناخته آنسوی حصارهای پایگاه، و خیالبافی در مورد شگفتی‌های آن دنیای ناشناخته بیرون از حصار تماما به هنگام خوانش از جلوی چشمانم می‌گذشت. دنیای داستانی کاملا برازنده ژانر فانتزی و زیرژانر یانگ‌ادالت است. پیکره متن، از لحن و سبک روایت گرفته تا ادبیات روایت، به شکل مطلوبی منسجم است و خواتش آن را لذت‌بخش می‌کند. شخصیت‌ها به زیبایی در دل دنیای داستانی پرداخته شده‌اند و پیگیری ماجراهایشان دلنشین است.»
زهرا حمزه، مخاطب ادبیات ژانری، در بهخوان نوشته که: «بعد از مدت‌ها یک کتاب یانگ‌ادالت تالیفی خوندم که با خیال راحت می‌تونم از ایراداتش چشم‌پوشی کنم و بهش امتیاز کامل بدم. فضاسازی و شخصیت‌پردازی کتاب خیلی تمیز درومده و ایرادی نمیشه ازش گرفن و تنها مشکلی که با کتاب داشتمت علیرغم تزریق آهسته‌ی ایده‌ی سای‌فای داستان در نیمه‌ی ابتدایی، در یک چهارم پایانی کتاب خیلی حجم اطلاعات واره خیلی بالا رفت و پرداخت داستان رو اندکی ضعیف کرد. بی‌صبرانه منتظر انتشار جلد بعدی کتاب هستم.»